|

Sunday, November 21, 2004

Plus Baby

گفتم واسه اینکه یه تنوعی بشه سبک صحبتو عوض کنم (لاتی بشه). اولا از برو بچزی هم که بعد از نوشتن پسته "یکی از سخت ترین کارهای عمرم" آویزون من شدن خواهشمندم پیاده شن همون که گفتم. دوما بابا بسه. یه مسائله دیگه: به هر حال تو این مسیر ناهموار لایف ماهم داریم پیاده راه میریم مثه همه اشتب میکنیم، گاف میدیم و الی الاخر تازشم تو این مسیر کفشم پامون نیست!؟ خلاصش کنم الان چون تو این نوشته نقش لاتو دارم بازی میکنم بایت (همون بایده اما لاتی) اعتراف کنم که هرکی دوباره سریش شه واسه اون پست سرو کارش با ماستو نوک تیزی!؟ (وای ترسیدم.....!؟) البت ما دیگه الان پلاس بی بی هستیم همون بچه مثبت خودمون تیزیم نزدیم نزدیم!؟ ازین به به بهت(هون بعده) هفته ای یه بار لات میشیم الانم در عالم لاتی یه شعر گفتم واستون مینویسم فیض ببرین البته نصفشو

انده عاشقی شدم
آویزون دلت شدم
از عشقت شاسگول شدمو
نمیدونی چطور شدم
تویی که انده معرفتی چرا حالا حال نمیدی
مثله قدیما ما رو تو دله بیریفت جا نمیدی
میگی از تریپت تابلوئه تو کاره عشق راه نداری
وسط این راه خارمیشیمو مارو تو تنها میزاری
اخه من چیکار کنم باور کنی تو کفتم
ما رو دودره میکنی تا که میگم عاشقتم
حواستون باشه کپی رایت داره!؟

© Copyright 2006 Parham Net. All rights reserved | Xml | Email | Home