رنگه پاییز

توی غربتم رنگه پاییز همون رنگه قشنگه با این فرق که دله مردم وطن یه رنگه. اینجا نداره سبزی فروش با اون بلند گو داد بزنه یا که یه نمکی نمک بده نون ببره. اینجا نمیشه کله ی سحر سری به کله پزی زد یا توی قهوه خونه تعارف واسه یه دیزی زد. اینجا مثله اونجا زیره بازارچه نداره نونوایی سنگکی، بقالیو حلیمی نداره. اینجا معنی نداره آدم به همسایش سلام کنه یا واسه کاره خیر کسی اونو بخواد دعا کنه. اینجا واسه پرسیدن یه آدرس معطل میمونی کیه که اینجا بخواد واسه خودش ثواب کنه. تقدیم به هموطنانی که توی غربت گذرشون به این وبلاگ افتاده و میافته